'Sztuka bycia Elą' Johanna Nilsson

''Sztuka bycia Elą'' to mój pierwszy kontakt z Johanna Nilsson.Bardzo udany!Z pewnością sięgnę po kolejne powieści tej szwedzkiej pisarki.Autorka z lekkością opowiada,że życie nie jest tak łatwe jak mogłoby się wydawać.Dostrzega okrucieństwo i niesprawiedliwość otaczającego nas świata. Widzi ,że życie jest 'przerąbane'.Potrafi to opisać z humorem i happy endem.Tak że człowiek zastanawia się co mogłoby być dalej,bo zaproponowane przez Nilsson zakończenie nie wystarcza...


Bohaterką powieści jest 26-letnia Ela Sander.Jej wiek mógłby wskazywać na dojrzałość emocjonalną-jednak w tym przypadku tak nie jest.Ela jest zagubiona i niedojrzała.Nie potrafi pogodzić się z rozwodem rodziców,z tym ,że jej brat założył własną rodzinę.Jednocześnie broni się przed trwałymi związkami.Ela nie chce stać się tradycyjną kura domową.


Ela ''pije herbatę,czyta gazetę i chce zmienić świat''.Cechuje się niezwykłą wrażliwością.Nie potrafi sobie z tym poradzić,miewa napady lęku i złości,płacze bez wyraźnego powodu.Myśli: ''Muszę postarać się o grubszą skórę na duszy.'' A kto z nas nie musi?
Ela unika kontaktu z ludźmi - ''Chciałabym przeżyć jeden dzień na ziemi pozbawionej ludzkości.Żeby zobaczyć czy wtedy byłoby łatwiej.''Z jednej strony pragnie samotności,tego żeby wszyscy dali jej spokój.Z drugiej pragnie kontaktu z ludźmi,rozpaczliwie woła o pomoc.Postać Eli jest skomplikowana  i pełna sprzeczności.


Przyspieszony kurs dojrzewania Ela przechodzi w momencie poznania 6-letniej dziewczynki o imieniu Klara.Dziecko jest córką bezdomnej narkomanki i koczuje w piwnicy domu głównej bohaterki.Początkowo Ela broni się przed zaangażowaniem.Z czasem czuje się zmuszona jej pomóc,zabiera małą do siebie.Opiekuje się dziewczynką i jednocześnie stara się odnaleźć jej matkę.Chce ja chronić przed bezduszna opieka społeczną.Chce dla niej innego życia-ale sama nie jest do końca pewna jak ono powinno wyglądać. Z czasem myśli o Klarze- ''(..)czuję się tak jakbym ją straciła,bo bardzo ja polubiłam i w ogóle i miałam takie uczucie , jakbym chciała , żeby została moja córką..'' to dzięki tej małej dziewczynce życie Eli się zmienia..


''Sztuka bycia Elą'' to słodko-gorzka historia o dojrzewaniu i dorastaniu.Czytając ją chwilami ma się ochotę śmiać(zwłaszcza w momentach rozmów Eli z Klarą) i płakać.Pojawiają się tez chwile , kiedy ma się ochotę krzyknąć na Ele,wstrząsnąć nią i skłonić do prawdziwego życia. Chwile, kiedy denerwuje nas jej zachowanie i 'rozlazłość' życiowa. Jednak z czasem dochodzimy do wniosku,że Ela to postać,która budzi w nas wzruszenie i sympatię.


''Sztuka bycia Elą'' to wyjątkowa i pełna ciepła opowieść,którą polecam przeczytać.Skłania do refleksji nad własnym życiem,nad tym w jakim punkcie się znajdujemu i czego tak naprawdę chcemy..